Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΠΡΩΤ.ΚΕΙΜΕΝΟ: Ε.Π.Ε.εκδ. «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ »
ΕΡΓΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, τ.
31, σελ. 333.
Τώρα, όμως, οι περισσότεροι
άνθρωποι έχουν άλλα κίνητρα. Δεν βασίζουν στο Χριστό την αγάπη τους. Ο ένας
αγαπάει κάποιον, γιατί κι εκείνος του δείχνει αγάπη, ο άλλος αγαπάει
εκείνον που τον τίμησε και ο άλλος
αγαπάει εκείνον που του φάνηκε χρήσιμος σε μιαν υπόθεσή του.
Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον
που ν’ αγαπάει τον πλησίον μόνο για χάρη του Χριστού, γιατί σύνδεσμος των
ανθρώπων είναι συνήθως τα υλικά συμφέροντα.
Μια αγάπη, όμως, με τέτοια
ελατήρια, είναι χλιαρή και πρόσκαιρη. Με το παραμικρό πρόβλημα – υβριστικό
λόγο, χρηματική ζημιά, ζήλεια, φιλοδοξία ή κάτι άλλο παρόμοιο- η αγάπη αυτή,
που δεν έχει θεμέλιο πνευματικό, διαλύεται.
Απεναντίας, η αγάπη που έχει
αιτία και θεμέλιο το Χριστό, είναι σταθερή και ακατάλυτη. Τίποτα δεν μπορεί να
τη διαλύσει, ούτε συκοφαντίες, ούτε κίνδυνοι, ούτε και απειλή θανάτου ακόμα.
Εκείνος που έχει τη χριστιανική αγάπη, όσα δυσάρεστα κι αν πάθει από έναν
άνθρωπο, δεν παύει να τον αγαπάει γιατί δεν επηρεάζεται από τα όποια παθήματά
του, αλλά εμπνέεται από την Αγάπη, το Χριστό. Γι’ αυτό και η χριστιανική αγάπη,
όπως έλεγε ο Παύλος, ποτέ δεν ξεπέφτει.
Και τι μπορείς, αλήθεια, να
επικαλεστείς ως αιτία, για να πάψεις ν’ αγαπάς το συνάνθρωπό σου; Το ότι, ενώ
εσύ τον τιμούσες, αυτός σ’ έβρισε; Ή το
ότι, ενώ εσύ τον ευεργέτησες, αυτός θέλησε να σε βλάψει; Μα αν τον αγαπάς για
το Χριστό, αυτές οι αιτίες θα σε κάνουν όχι να τον μισήσεις, αλλά να τον
αγαπήσεις περισσότερο. Γιατί όλα όσα καταργούν τη συνηθισμένη συμφεροντολογική
αγάπη, δυναμώνουν τη χριστιανική αγάπη. Πώς; Πρώτον, επειδή όποιος σου φέρεται
εχθρικά, σου εξασφαλίζει αμοιβή από το Θεό και δεύτερον, επειδή αυτός, ως
πνευματικά άρρωστος, χρειάζεται τη συμπάθεια και τη συμπαράστασή σου.
Έτσι, λοιπόν, όποιος έχει αληθινή
αγάπη, εξακολουθεί ν’ αγαπάει τον πλησίον, είτε αυτός τον μισεί είτε τον βρίζει
είτε τον απειλεί, με την ικανοποίηση ότι αγαπάει για το Χριστό αλλά και
μιμείται το Χριστό, που τέτοιαν αγάπη έδειξε στους εχθρούς Του. Όχι μόνο
θυσιάστηκε για κείνους που Τον μίσησαν και Τον σταύρωσαν, μα και παρακαλούσε
τον Πατέρα Του να τους συγχωρέσει: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι
κάνουν» (Λουκ. 23:34).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου